Het ritueel slachten van dieren heeft nogal wat (negatieve) aandacht gekregen in de media. Zo stelde de PvdD dat het niet verdoven van dieren ernstige pijn, leed en stress zou veroorzaken. Dit aan de hand van ‘wetenschappelijke’ rapporten. Zo overtuigd als ze waren dienden ze een wetsvoorstel in voor het verbod op ritueel slachten die sneuvelde in de eerste kamer. Maar hoe correct is het beeld dat geschetst is nou precies?
Vanuit de joodse gemeenschap is er opdracht gegeven om de ‘wetenschappelijke’ rapporten nader te onderzoeken. Het TNO ( een onafhankelijk kennisinstituut) heeft de rapporten kritisch bekeken. Wat blijkt? Deze (pseudo) wetenschappelijke onderzoeken zijn helemaal niet zo feitelijk onderbouwd als men deed beweren en zijn dan ook als onvoldoende gekwalificeerd. De PvdD baseert zich met hun wetsvoorstel tot een verbod op het onverdoofd ritueel slachten op onjuistheden, onzekerheden en aannames!
Gelukkig zijn er nog wel serieuze onderzoeken geweest. De universiteit diergeneeskunde te Hannover heeft hier onderzoek naar gedaan onder leiding van professor Schulze. Middels EEG en ECG werden hersen- en hartactiviteit gemeten bij schapen en kalveren. Methode was als volgt:
1.Electrodes werden operatief geïmplanteerd op verschillende punten van het schedel van de dieren.
- De dieren kregen een aantal weken de tijd om bij te komen van de operatie.
- Eerste groep dieren werden middels de halssnede (halal methode) geslacht.
- Tweede groep dieren werden middels de penschot methode (westers manier) afgeslacht.
Het resultaat? Bij de hals snede werd GEEN pijn gemeten, de dieren waren snel bewusteloos en hersendood. Bij de industriële slacht methode middels penschot is gebleken dat de dieren snel verdoofd waren maar de elektrodes hadden aanzienlijk MEER pijn gemeten.
Wat meer verdieping in de methode van het ‘ verlichte’ westen zou onze dierenvriend Marianne Thiemme niet misstaan. Immers is ze toch zo begaan met het welzijn van dieren?
